En toen stond ik in de Libelle
Met een meisjesdroom ooit beroemd te worden, vind ik het toch wel heel leuk dat ik in de week van Valentijn twee pagina’s in de Libelle mocht bestieren. Wat heerlijk dat als klein meisje de wereld nog aan je voeten ligt en voor je gevoel alles binnen handbereik. Je denkt niet in belemmerende overtuigingen. Je hebt een droom en daar ga je voor! Wat wil je worden? “Beroemd!” De mini playbackshow bij Hennie was de eerste stap. En ook gelijk de laatste Daar ging mijn droom. Naar de kleinkunstacedemie had ik wel gewild maar mams overtuigde mij er van dat het knokken zou worden om een beetje naamsbekendheid te krijgen. Een belemmerende overtuiging realiseer ik mij nu. Maar het was niet de mijne. Tegelijktijd uiteraard een moeder die haar kind beschermen wilde voor die, ik denk wel eens, harde wereld. Inmiddels weten jullie wel waar ik uiteindelijk terecht kwam. Een blauwe familie. Met het opgroeien veranderde mijn dromen. Ze werden kleiner en wat realistischer. Geen meisjesdromen meer. En doordat de dromen ‘kleiner’ werden kwamen de meesten hiervan ook uit. Nooit had ik durven dromen zelfstandig ondernemer te worden. Waarbij ik écht kan doen waar ik heel gelukkig van wordt. Dit had een grote droom kunnen zijn. Maar voordat ik er überhaupt over kon dromen had ik het al waar gemaakt. Dit wakkert de meisjesdromen weer aan. Durf ik weer groter te dromen. Beroemd ben ik niet. En word ik misschien ook nooit. Misschien, want zeg nooit nooit, zegt het meisje in mij. Alhoewel mijn naam in de trouwwereld binnen korte tijd al aardig bekend was. De Trouwvriendin. Ik sta hier echt nog steeds van te kijken en ben er heel erg trots op. En kijk aan. Zo is ook die droom alsnog een beetje werkelijkheid geworden: “Zeg ken jij de trouwvriendin al?” “Ja Tuurlijk, die rode krullenbol die altijd samen met Evert komt.” Wie weet wat de toekomst brengt. En is de Libelle het begin van die meisjesdroom. En was de mini playbackshow niet de eerste en laatste stap. Slechts de eerste. Leef je dromen. Droom niet je leven. Foto gemaakt voor de shoot van de Libelle door petronellanitta.
AD krantenartikel over zelfstandig trouwambtenaar
Yes! Steeds meer koppels kiezen voor een zelfstandig trouwambtenaar. Zoals ik dat als De Trouwvriendin ook ben. En wanneer je ceremonieel trouwt met een zelfstandige dan hoeft dit niet eens heel veel duurder te zijn. Hoe zit dit nou precies? Er zijn gemeentes die tot wel ruim 1000 euro vragen om bij hen te trouwen.(hou dit even vast) En dan moet je nog maar afwachten of de (toegewezen) babs bij jullie past. Dit staat overigens los van het feit dat er hele leuke babsen werkzaam zijn bij de gemeente. Daarnaast is het zo dat deze babsen veel minder tijd krijgen om er een spetterende ceremonie van te maken. Ook wbt de research naar het bruidspaar. Steeds meer bruidsparen willen een persoonlijke en memorabele ceremonie waar zij en de gasten nog lang over napraten. Duiken het internet op en gaan op zoek naar een zelfstandig trouwambtenaar. Zoeken daarbij op de leukste, grappigste en goedlachse trouwambtenaar en komen zodoende op de pagina van De Trouwvriendin terecht De prijzen van de zelfstandige lopen zeer uiteen. Maar wat bij elke zelfstandige hetzelfde is, is dat je ceremonieel bij ze kunt trouwen. Die bijna 1000 euro van de gemeente waar ik het net over had steken jullie dus mooi in jullie zak en je betaald slechts het tarief van de zelfstandige. Op een gratis moment trouwen jullie alsnog officieel bij de gemeente. Wanneer een bruidspaar wel officieel wil trouwen bij een zelfstandig trouwambtenaar kan dit ook maar betalen ze óók de leges die de desbetreffende gemeente hanteert. Ceremonieel trouwen heeft overigens nog een groot voordeel. Je kunt het helemaal zo invullen zoals jullie dat willen. Er is geen gemeente waar je rekening mee hoeft te houden. Niks is te gek! Leuk toch!? Dit was een kleine aanvulling op het artikel wat onlangs in het AD verscheen waarin oa ik ben geïnterviewd. Benieuwd naar dit artikel? Sandra zegde baan bij de politie op en werd zelfstandig trouwambtenaar, en ze is lang niet de enige | Deze verhalen uit Groene Hart mag je niet missen | AD.nl
kinderen bij je ceremonie
Mijn hamer is magisch zeg ik altijd. Want wanneer de klap met de hamer is gegeven, dan is het pas écht! Maar al te graag willen de kids dan ff rammen. En soms nemen ze dat wel heel serieus en verlies ik bijna mijn vingers. Haha! Eigen schuld hoor want als ik de eerste klap te matig vindt zeg ik dat ze het nog een keertje over mogen doen. En dan weet ik; ogen dicht en hopen dat ze mijn hand niet raken. Ogen dicht gaat trouwens automatisch helaas. Liever zie ik natuurlijk gewoon wat er gebeurd. Op de foto is te zien hoe het schaaltje zelfs los komt na de klap. Voor de kids één van de leukste momenten van een ceremonie. Wanneer er kinderen op je ceremonie zijn is er van alles te bedenken om ze een rol te geven. Van de klap met de hamer, het brengen van de ringen tot het tekenen van kinderaktes. Of misschien durven ze jullie wel het jawoord te laten geven of een eigen gemaakte speech voor te dragen. Alles kan en alles mag! Ik zal er als jullie trouwvriendin voor zorgen dat de ceremonie volledig ingevuld wordt zoals jullie dat willen! Wanneer jullie wettelijk trouwen hebben we ons natuurlijk wel te houden aan de regels van de gemeente maar dat is weer een ander verhaal. Daar kun je meer over lezen op mijn website onder het kopje ’trouwen’.
Interactieve ceremonie
Je kunt wel in het Gooi wonen en een echt Gooise bodywarmer dragen maar wanneer je het woord bodywarmer uitspreekt verraad het alsnog je afkomst. Want je bent en blijft nu eenmaal een echte Amsterdamse. De bruidegom pest zijn schoonzus en in dit geval ook zijn getuige hier al jaren mee. En bij het voorgesprek zei de bruidegom tegen mij dat ik haar maar eens het volgende moest laten zeggen: ‘De beer eet een peer en de aap eet een banaan.’ Haha lachen! Dat hoef je mij geen tweede keer te zeggen. Ik hou namelijk wel van een beetje interactie tijdens de ceremonie. Ook wel spannend want niet iedereen houdt er van om een microfoon onder haar/zijn snufferd gedrukt te krijgen. Echter voor de ceremonie begon had ik ter plekke al uitgebreid contact met deze leukerd met haar echte Amsterdamse A. Het klikte en ik voelde gelijk al aan dat ik dit bij haar wel kon doen. Perfect! Tijdens de ceremonie zat haar man naast haar, de broer van de bruidegom, geluidjes te maken. Als ik het had over een deur deed hij een krakende deur na bij wijze van spreken. Heel subtiel waardoor het grappig was. Nog meer reden voor mij om deze schoonzus eens aan de tand te voelen. Het zou vast en zeker in goede aarde vallen. En dat deed het ook. Echt iedere ceremonie is anders. De ene is nooit met de andere te vergelijken. Juist omdat iedereen anders is. En zo past bij het ene bruidspaar wel een interactieve ceremonie en bij de andere niet. Of het ontstaat gewoon vanzelf. Dat kan ook nog. Hoe dan ook het is altijd een groot feest om jullie ceremonie te mogen doen!
Aftrap seizoen 2023
De aftrap van mijn trouwseizoen vond plaats in Italië. Bij de fantastische huwelijkslocatie Le Stoghne. Nog geen minuut na de ceremonie stond ik er zo bij. De blijdschap en ontlading was groot. Even rustig focussen op deze ceremonie in Italië was niet mogelijk geweest. Water, heel veel water, zorgde voor afleiding en het enige doel was nog op de trouwlocatie zien te komen. We waren op het vliegveld van Bologne geland, midden in het rampgebied. De eerste avond hebben we hierdoor ergens anders moeten overnachten. Maar waar een wil is is een weg en met mijn lieve man als steun en toeverlaat én chauffeur zijn we uiteindelijk op de plaats van bestemming gekomen. Gelukkig was iedereen er! Want ook voor de bloemenvrouw, fotograaf en videograaf was het een hele onderneming om er te komen. Maar The show must go on en wat een show was het! Met een fantastisch leuk en lief bruidspaar in de hoofdrol. De uren voor de ceremonie voelde ik me wat wiebelig omdat er geen ruimte voor een goede focus was geweest. Na mijn eerste zin gleed alles van mij af. Hoe alles zo mooi bij elkaar kwam en hoe ik naast het bruidspaar de gasten zo intens zag en hoorde genieten voelde als een warme deken. Ik ben zo dankbaar. En dit is ook exact wat ik het bruidspaar zo gunde met alle spanningen die zij de dagen ervoor hadden gevoeld. Misschien dat ik daarom voor mezelf de lat nog hoger had gelegd dan normaal. Maar hey het heeft gewerkt. En ik ben blij. En vier dat met bloemblaadjes. Die nog net niet die lat aantikte ♡ Trouwen in het buitenland. Ik kan het nog steeds iedereen aanraden. Trouwen in Ibiza. Trouwen in Lapland. Trouwen in Italië. Noem het maar op. Ik ga graag met jullie mee.
Ik als hoofdverdiener
Toch leuk om ook nog even op mijn website in de blog te delen. Een geinig artikel over mij in de Vrouw van de Telegraaf. Voor de nieuwsgierigen, bij deze de link: https://www.telegraaf.nl/vrouw/525987423/stiekem-vindt-mijn-man-het-fijner-dat-ik-hoofdverdiener-ben In het artikel vertel ik onder andere hoe mijn man en ik elkaar gelukkig maken en houden. Dat het hem bij ons ook zit in spontane weekendjes weg waarbij we echt even de tijd hebben voor elkaar. Maar ook over het ontstaan van De Trouwvriendin.
